Ktoś odkrył smutną prawdę, że większość ludzi to idioci... – Poszłam na randkę z gościem, który powiedział mi, że on może się spotykać tylko z laskami, które są dziewicami. Nie chce mieć nic wspólnego z puszczalskimi laskami i ich syfiastymi dziurami, które nie jeden przygłup penetrował, bo ma prawo do nieskazitelnie czystej dziewczyny. I w końcu pyta czy jestem dziewicą, skłamałam, że tak i również zapytałam, czy jest prawiczkiem. On patrzy na mnie jak na debila i mówi, że oczywiście, że nie, na co ja, że nie będę spać ze gościem, który był w niejednej syfiastej dziurze, bo mam prawo do lepszego, nieskazitelnie czystego chłopaka. Wku*wił się, ale nie dał rady wymyślić żadnej sensownej odpowiedzi. Boże, skąd tacy debile się biorą? Ktoś odkrył smutną prawdę, że większość ludzi to idioci...
Gdyby mi ktoś powiedział 10 lat temu, że nadejdą czasy, kiedy Kościół uzna Terlikowskiego za zbyt mało katolickiego – Kuria zakazuje Terlikowskim. duchowego nie będzie" spotkania z "Z tego dobra Daria Siemion 24 marca 2023, 13:31-3 minuty czytania BE 20 kwietnia 2023 roku w Duszpasterstwie Akademickim przy parafii św. Wawrzyńca w Poznaniu planowano spotkanie z filozofem i publicystą Tomaszem Terlikowskim. Okazało się jednak, że spotkanie się nie odbędzie, ponieważ zakazała go poznańska kuria. Gdyby mi ktoś powiedział 10 lat temu, że nadejdą czasy, kiedy Kościół uzna Terlikowskiego…
Ale wtedy się nie naje i nie napije... – Faceci powinni zrozumieć, że kobiety przychodzą na randkę z koleżankami ze względów bezpieczeństwa, a nie żeby obie mogły się najeść i napić na wasz koszt. To dlaczego obie żrą i piją ile wlezie na nasz koszt? Koleżanka powinna siedzieć przyczajona przy innym stoliku albo na dworze i stamtąd obserwować czy wszystko jest git. Ale wtedy się nie naje i nie napije...
''O jednym takim co ukradł księżyc'' – ''O jednym takim co ukradł księżyc''
"Izrael to nie są Węgry, Izrael to nie jest Polska" - takie hasła padały w Tel Awiwie, gdzie zgromadziło się ponad 300 tysięcy demonstrantów Ponad 630 tysięcy Izraelczyków wyszło na ulice w proteście przeciwko proponowanej przez prawicowy rząd reformie sądownictwa – Wiedzą o co walczą, w przeciwieństwie do Polaków www. "Izrael to nie są Węgry, Izrael to nie jest Polska" - takie hasła padały w Tel A…
Ukraińskie dzieci porwane przez Rosjan z Chersonia właśnie wróciły do rodziców – Ukraińskie dzieci porwane przez Rosjan z Chersonia właśnie wróciły do rodziców
Gdy zdecydujesz się mieć psa, pamiętaj: to ty jesteś jego całym światem On będzie zawsze ci wierny, zawsze będzie cię kochał, bez względu na to, jakim jesteś człowiekiem – Gdy zdecydujesz się mieć psa, pamiętaj: to ty jesteś jego całym światem On będzie zawsze c…
30 lat temu, zginął najpopularniejszy wówczas polski sportowiec, Marian Bublewicz Marian Nieustraszony – MICHELIN SO CONTEN Mariboro TANGO FSO MICHELIN LOCTITE WAS 184C Mariboro TEXACO WAS 130D Chis fre starlboro TERCOO 124 WAS569F Warbero FOT. LESZEK KUŚMIREK AUTO ONT 9265 do arlboro OR 600OWN BOIX INSTALATO MOB Kodak Kariera Mariana Bublewicza nabrała tempa, kiedy sprowadzonym Kadettem GTE pokonał fabryczny zespół FSO. Zaproponowano mu kontrakt i w 1983 roku został mistrzem Polski za kierownicą Poloneza 2000, w międzyczasie stawiając na nogi policję w NRD ścigając się tam dwulitrowymi Polonezami z Adamem Polakiem. Rok później, z pomocą Instytutu Lotnictwa i fińskiego importera który przemycał do PRLu turbosprężarki, dla Mariana zbudowano prawie 300-konnego, ważącego 900kg Poloneza 2000 Turbo. W 1986 roku, na Rajdzie Polski, Marianowi przed nocnym odcinkiem z oszczędności założono używane opony, nie informując go. Przy hamowaniu z prędkości 180km/h Poloneza postawiło bokiem, wypadając z drogi Marian zdołał wycelować między drzewami. Pilotujący go Janusz Wojtyna powiedział że "już nigdy więcej nie pojdzie dla FSO". W tym samym roku FSO po raz pierwszy po latach pojawiło się na zaliczanym do mistrzostw świata, Rajdzie Akropolu. Wystawiono dwa Polonezy 1600. Jednego prowadził Janusz Szerla, znany w Belgii jako "polski kamikaze", drugiego Marian. Pieniędzy brakowało nawet na odpowiednio mocne, magnezowe koła, dlatego Polacy pojechali na seryjnych stalowych felgach,które podczas szybkiej jazdy na kamieniach pękały, wskutek czego odpadało całe koło. Po drugim dachowaniu, po odpadnięciu koła, Polonez Szerli "Kamikaze" nie nadawał się już do jazdy, ale Bublewicz zajął 2 miejsce w klasie A6 (do 1600cm3), zostawiając w tyle nawet kilka dwulitrowych Kadettów i Lancii z napędem na 4 koła. Stało się jednak jasne, że 2000 Turbo nigdy nie zostanie dopuszczony do startów za granicą, a po roku 87, zdelegalizowano nawet zwykłego Poloneza 2000. Szef zespołu FSO, Jacek Bartoś, sam powiedział Marianowi, że powinien odejść. Bublewicz przesiadł się więc na Mazdę, ale kilka razy startował jeszcze w Belgii Polonezem 1600 w Boucles de Spa. Jak powiedział Szerla "Póki jechaliśmy pod górę, to byślimy ostatni,wśród totalnych amatorów, ale jadąc z górki bylimyśmy pierwsi." W międzyczase Janusz Szerla został ciężko ranny, kiedy ponawiercany dla zmniejszenia masy Polonez zderzył się czołowo z solidnie wzmocnionym Oplem, a klatka która miała go chronić, prawie wypadła przez klapę bagażnika. Bublewicz z Mazdy przesiadł się na 300-konnego, tylnonapędowego Forda Sierrę, a potem na Sierrę z napędem na cztery koła, którą zdobył tytuł wicemistrza Europy w 1992 roku. Wiosną 1993 roku, podczas Zimowego Rajdu Dolnośląskiego, jadąc pożyczonym Fordem (jego własny został zniszczony przez innego kierowcę który go pożyczył), wypadł z drogi i uderzył bokiem w drzewo. Sierra owinęła się wokół drzewa, a Marian został doczętnie połamany. Okazało się, że straż pożarna nie miała sprzętu do rozcinania a karetka była wyposażona nadwozi, jedynie w środki pierwszej pomocy. Zrozpaczeni kibice, najpierw siłą mięśni wyciągnęli Forda z rowu, a następnie rozrąbywali nadwozie siekierami, żeby wyciągnąć pogruchotanego kierowcę który wychładzał się i, jak się później okazało, miał wewnętrzny. Marian Bublewicz zmarł krwotok w szpitalu śmierć obiła po czterogodzinnej operacji. Jego się szerokim echem w całej Polsce i przyczyniła się do publicznych zbiórek i zwiększenia nakładów na pogotowie i straż pożarną, przyczyniając się do wyposażenia tych służb w sprzęt niezbędny do uwalniania ofiar wypadków ze zmiażdżonych samochodów. 30 lat temu, zginął najpopularniejszy wówczas polski sportowiec, Marian Bublewicz Marian…
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Dbajcie o swoje kobiety. Nigdy nie myślcie, że zdobyliście je w całości i na zawsze

Dbajcie o swoje kobiety. Nigdy nie myślcie, że zdobyliście je w całościi na zawsze – Nie ma "na zawsze". Każdego dnia jest na dziś Dlaczego chcę Wam odpowiedzieć jak straciłem kobietę marzeń? Po to żebyście się mogli ze mnie pośmiać. Tylko bez litości, proszę. Literatem też nie jestem, więc wybaczcie brak patosu. Każdy miał w życiu taki moment, kiedy mówił sobie 'Boże/ Allahu/ Jednorożcu daj mi kobietę, a zrobię wszystko aby była najszczęśliwszą osobą na świecie'. Kurwa, jakie było moje zdziwienie kiedy to Pan zesłał mi piękną niewiastę imieniem Zuzanna. Nie mogę powiedzieć, że to był ideał, bo nie był. Normalna, atrakcyjna i mądra kobieta. Taka do kochania, paplania o starości z wnukami i niedzielnych obiadkach u mamusi. Nie było niczego romantycznego w naszym poznaniu, nie było grzmotów z nieba, jej włosów nie rozwiewał wiatr w efekcie slow motion, nie uratowałem jej z rąk oprawcy, ani takie tam. Potrąciłem ją samochodem. Spieszyłem się, cofałem, ona jechała rowerem... Bum! i zderzak do wymiany (500zł!). Jej na szczęście nic się nie stało, a ja, jako godny reprezentant rasy męskiej, postanowiłem odkupić jej rower (950 zł!). Kiedy podawałem ekspedientce kartę, w celu uregulowania rachunku, przeszedł mnie dziwny dreszcz zmieszany z kłuciem w przeponie. Najpierw myślałem, że to dlatego, że 950 zł wsadzam, jak to się mówi na śląsku ' kozie w dupę', jednak... Zrozumiałem, że zwyczajnie jestem głodny! Więc, niespecjalnie licząc na wyraz chęci, zabrałem Zuzannę na jedzenie. Poszliśmy w trójkę. Ja, ona i jebany rower, który ktoś ukradł spod knajpy, kiedy to moje serce zaczynało szybciej bić dla niej. Siedziała przede mną mała gapa o niebieskich oczach, w grzywce zachodzącej na oczy, która uśmiechała się głupkowato opowiadając jakieś pierdoły. Jakież było moje zdziwienie kiedy uświadomiłem sobie, że jest w niej coś fajnego. Nie mówię tu tylko o cyckach, chociaż nie powiem, że fajnie dopełniały jej wygląd. Pierwszy szok przeżyłem wieczorem tego samego dnia. Była to mieszanka piwa, żalu po skradzionym rowerze, obraz jej sukienki i twarzy. W celu rozładowania napięcia postanowiłem włączyć sobie film z kategorii sensual porn. Kurwa, no nikt mi nie powie, że ogląda to po to, żeby poszukać aspiracji do wystroju wnętrz. Nie wiem jak wy, ale ja to wyobrażam sobie pannę na filmiku jakoby mnie dosiadała. I tu przeżyłem drugi szok - te wszystkie gwiazdki nagle miały brzydkie, obleśne mordy. Ani mi, ani Trollowi, bo tak nazywam moje serce i rozum te panny nie przypadły do gustu. Wtedy zrozumiałem, że wyobrażać sobie, a posiadać to zajebista różnica. I wstyd mi jak chuj, ale Zuzię chciałem posiadać. Na początku tylko jednorazowo. Zadzwoniłem żeby zaprosić ją na przysłowiowego drinka. Gadaliśmy dobre trzy godziny przez telefon. Od planów na przyszłość, przez to jakie przyjebane jest pranie w orzechach, po ulubione kolory i alergie. No istne pierdolenie. Słuchałem o jej uczuleniu na mleko i śliwki, a Trollowi bardzo podobały się przekazywane przez nią informacje. Spotkaliśmy się następnego dnia. Przez 9 miesięcy zachwycało mnie jej nieidealne ciało, sterczący tyłek i asymetryczne cycki. Oszalałem, ona zresztą też. Kurwa, no było cudownie. Na prawdę w pewnym momencie czułem, że dostałem to czego mi w życiu szczerze brakowało. Spędzaliśmy ze sobą mnóstwo czasu. Myślałem o niej nieustannie. Przynosiłem małe bukieciki polnych kwiatów (do 10 zł i nie droższe) kupowane od jakiś babć co to rozsiadają się na chodnikach jakby były ich własnością. Dotykałem jej włosów, całowałem nos, drapałem po brzuchu i plecach, nosiłem na rękach, przygotowywałem kolacje niespodzianki i relaksacyjne kąpiele. Zapomniałem jeszcze o wielogodzinnym łażeniu po0 sklepach i masowaniu jej wśród świec. Zuza nigdy nie była panną, która czegoś wymagała. Zawsze cieszyło ją wspólne spędzanie czasu razem, po prostu. Była dobra i kochana. Gotowała mi i prała moje jebiące skarpety, tak, że pachniały kwiatkami. Do tego łóżko. Jak to się mówi- miała temperament i potencjał, który doprowadzał mnie do szaleństwa. któregoś dnia pojechałem do mamy po gołąbki, wtedy miał miejsce kluczowy moment w moim życiu. Doszedłem do wniosku, że ta kobieta będzie matką moich dzieci. Powiedziałem jej o tym jak tylko wróciłem do domu. Kurwa, nigdy nie widziałem tak szczęśliwej kobiety. Stała przy garach w jakiejś pogniecionej koszulce i moich bokserkach, z ziemniakiem w ręku i płakała wzruszona. O rzesz kurwa ile wtedy padło pięknych słów! Czułem się na prawdę szczęśliwy i zajebisty do granic możliwości. Moi kumple mieli przygodne panny, a obok mnie śpi kobieta z którą chcę być do końca życia. Wszyscy którzy idą przez życie z kobietami marzeń wiedzą o czym mówię, i nie ma w tym żadnego pierdolenia. Ci, którzy jeszcze nie doświadczyli tego uczucia, mają ten zajebisty moment przed sobą. Dobrze zapamiętajcie tą chwilę, ponieważ TAKIE COŚ czuje się tylko jeden jedyny kurwa raz w życiu. Normalnie eldorado, orgazm, milion w totka i takie tam inne. A jeszcze jak kobieta chce tego samego. No w dzisiejszych czasach trzeba to docenić i zrobić wszystko żeby nie odjebało. Bo właśnie mi odjebało. Nie wiem kurwa co ja sobie myślałem, ale jakoś wydawało mi się, że skoro już wszystko ustaliliśmy, w sensie, że mamy wybrane imiona dla dzieci, meble do kuchni i wiemy, że chcemy być ze sobą do końca świata, to wszystko jest zajebiście. Tylko, że nagle panny z pornoli już nie miały obleśnych mord, nieidealne ciało stało się po prostu ciałem, babcie w chustkach okupujące krawężniki były babciami w chustach okupującymi krawężniki. Kąpiele zamieniłem na szybkie prysznice, a spacery na siedzenie przed telewizorem. Gdzieś się kurwa pochowały namiętności, skoro pralka znów spełniała w domu tylko funkcję pralki, a program wirowania miał za zadanie dobrze odwirować moje gacie. I tu kurwa muszę przyznać się do tego jakimi drętwym fiutem byłem, bo Zuza nie odpuszczała. Ona przejęła moją funkcję rozpieszczyciela. To ona gotowała pyszne obiadki, smaczne kolacyjki, przechadzała się w majtkach od rana do wieczora, całowała, głaskała, no kurwa odpowiedziany, zakochany facet tylko z cyckami. Zaczęły się kłótnie, płacz, awantury i trzaskanie drzwiami. Ja mówiłem, że ona mnie nie słucha, ona, że nic do mnie nie dociera. Kłóciliśmy się, godziliśmy i tak kurwa 16 razy. 16 jebanych razy mnie zostawiła i 16 razy do mnie wracała. Ja obiecywałem, a i tak jakoś mi się nie chciało. Wiedziałem, że i tak wróci. Nie musiałem jej rozumieć, bo miałem pewność, że tak będzie. Pewnego kurwa pięknego dnia, Zuza też przestała się starać. To było równy rok temu. Wróciłem do domu, siedziała na kanapie, spakowana w walizki z doniczką z kasztankiem na kolanach. Kasztanek to była maksymalnie przedszkolna sytuacja, a teraz to moje najmilsze wspomnienie po związku. Założyliśmy się kiedyś, że ona wyhoduje drzewo z owoca kasztana, ona będzie o nie dbała, a ja je zasadzę jak Zuza urodzi mi syna. Kasztanek rósł sobie w kuchni na parapecie i jako jedyny nie dawał za wygraną. Spojrzała na mnie tymi swoimi zapłakanymi ślipiami i powiedziała, że jej też już jest wszystko jedno. Przyznam, że nie byłem na to przygotowany. Lubiłem te nasze kłótnie i późniejsze godzenie się, lubiłem ją zapłakaną i taką kurwa bezbronną. Po Zuzie ratowałem się jakimiś kobietami, ale to były tylko kolejne kamienie, które za każdym razem dowiązywałem sobie do nogi. Nagle kurwa znów jej ciało było nieidealnym, ale najlepszym na świecie, tańce w moich majtkach w kuchni najseksowniejszymi ruchami na świecie, a drugiej takiej grzywki wpadającej w oczy nie ma żadna kobieta. Od roku tęsknię za nią codziennie. Od 11.06.br ze zdwojoną siłą, ponieważ właśnie tego dnia dowiedziałem się od swojej matki, że Zuza wyszła za mąż.

Komentarze Ukryj komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte.
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…