Rok 2023. Mały, wiejski sklep. Zatrudniona 1 osoba na cały etat, 1 na pół i właścicielka. Wynajmuje pawilonik od gminy za 1500 zł netto. Ile musi zarobić, aby to się opłacało? Policzmy minimalne koszty: – - Właścicielka: 2000 zł opłat na ZUS/NFZ/PIT - Pracownik I (pełny etat na minimalnej): 5000 zł (całość kosztów pracodawcy przy 4000 zł brutto) - Pracownik II (pół etatu): 2500 zł - Wynajem: 1500 zł - Media: 1000 zł (szacunkowo zużycie prądu na lodówki, zamrażarki, klima, duże zużycie wody, ogrzewanie - proporcjonalnie, wywóz śmieci) - Transport towaru: 700 zł ( koszt paliwa dla danych spalanie 8L, dystans 1000 km, paliwo 5 zł choć może być droższe + serwis auta i przeglądy) - Księgowość: 700 zł (wysoka oplata bo VAT-owiec i obsługa zatrudnienia) - Koncesja na alkohol 270 zł (roczna 3250 zł na wszystkie rodzaje) - Inne opłaty eksploatacyjne, serwis kas i wag: 30 zł (rocznie 360 zł) Na razie wychodzi: 13700 zł MIESIĘCZNYCH KOSZTÓW na wiejski sklepik. Tyle właścicielka musi zarobić "na czysto" aby wyjść na zero (bez zysku oraz bez straty). Załóżmy, że marża na produktach wynosi średnio 30%, a więc żeby starczyło na koszty oraz na wypłatę 3000zł dla właścicielki, musi ona sprzedać każdego miesiąca towaru za około 60 000 zł. I to w małej wsi... No i jak tam - fajnie być "prywaciarzem" jak musisz mieć niemal 14 tysięcy na same koszty miesięczne przy małym sklepiku na wsi? ANOTSAMER OCINADIDAS b T ZAPRASZAN AUHR H Rok 2023. Mały, wiejski sklep. Zatrudniona 1 osoba na cały etat, 1 na pół i właścicielka.…
Duda na zgromadzeniu ONZ zaapelował do Ukrainy, aby przed pozwaniem Warszawy pamiętała o tym, co otrzymuje od Polski "Byłoby dobrze, gdyby Ukraina pamiętała, że otrzymuje od nas pomoc i że dla niej jesteśmy także krajem tranzytowym" – Zaczyna się robić ciekawie Duda na zgromadzeniu ONZ zaapelował do Ukrainy, aby przed pozwaniem Warszawy pamiętała o t…
Jeśli uważasz, że afera wizowa to skandal, to posłuchaj tego. Dziennik Gazeta Prawna donosi, że pisowskie MSZ naciskało ustnie na konsulów, aby ci wydawali wizy do Polski także osobom KARANYM – Konsulowie zażądali, aby to polecenie zostało im wydane na piśmie. Wtedy PiS się z tego żądania wycofał. To są potężne oskarżenia i gazeta musi mieć solidne dowody, aby formułować zarzuty takiego kalibru 10 COD Jeśli uważasz, że afera wizowa to skandal, to posłuchaj tego. Dziennik Gazeta Prawna donos…
Zdecydowanie lepszy wybór niż fałszywi ludzie – Zdecydowanie lepszy wybór niż fałszywi ludzie
Tak polska policja traktuje posłankę Sejmu RP Kingę Gajewską na spotkaniu w Otwocku z Mateuszem Morawieckim Wcześniej informowała o imigrantach wpuszczonych przez PiS – Tak polska policja traktuje posłankę Sejmu RP Kingę Gajewską na spotkaniu w Otwocku z Ma…
Księża z Dąbrowy Górniczej zorganizowali imprezę, na którą zamówili męską prostytutkę Kiedy zaproszony mężczyzna stracił przytomność, uczestnicy spotkania nie chcieli wpuścić ratowników medycznych – Impreza odbyła się w budynku należącym do parafii Najświętszej Maryi Panny Anielskiej w Dąbrowie Górniczej. To sanktuarium diecezji sosnowieckiej, do której co roku pielgrzymują mężczyźni i chłopcy, kobiety i dziewczęta, a także także członkowie Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Kościół NMP Anielskiej w Dąbrowie Górniczej jest pierwszym sanktuarium w Polsce z tytułem bazyliki 1 Księża z Dąbrowy Górniczej zorganizowali imprezę, na którą zamówili męską prostytutkę Kied…
Pamiętacie, jak to wydawało się absolutnie niemożliwe? – Home Office Trening online Teleporady Video Chat z bliskimi HOMEWORK HELPER 00 Nauka zdalna Terapia online Pamiętacie, jak to wydawało się absolutnie niemożliwe?
Najwyższe drzewo w Walii zostało uszkodzone przez burzę i miało zostać ścięte, zamiast tego Simon O'Rourke, artysta zajmujący się rzeźbieniem piłą łańcuchową, znalazł lepsze rozwiązanie, aby symbolizować ostatnią próbę wzbicia się drzewa do nieba – Najwyższe drzewo w Walii zostało uszkodzone przez burzę i miało zostać ścięte, zamiast teg…
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Ta mądra i niezwykle wzruszająca, historia krąży w internecie od lat. Jest jednak jak najbardziej prawdziwa, została spisana na podstawie wspomnień nowojorskiego taksówkarza, Kenta Nerburna, którego życie odmieniło się za sprawą jednej, wyjątkowej pasażerki

Ta mądra i niezwykle wzruszająca, historia krąży w internecie od lat. Jest jednak jak najbardziej prawdziwa, została spisana na podstawie wspomnień nowojorskiego taksówkarza, Kenta Nerburna, którego życie odmieniło się za sprawą jednej, wyjątkowej pasażerki – "Podjechałem pod wskazany adres i zatrąbiłem. Po paru minutach zatrąbiłem ponownie. To miał być mój ostatni klient przed końcem zmiany, więc pomyślałem, żeby po prostu odjechać, ale zamiast tego, zaparkowałem, podszedłem do drzwi i zapukałem.- Chwileczkę! - odpowiedział słaby, damski głos.Po dłuższej chwili, drzwi otworzyły się. Stała w nich drobna, starsza pani. Musiała mieć około 90 lat. Była ubrana w staromodną suknię i kapelusz z woalką, wyglądała niczym wyjęta z filmu z lat 40. Obok niej stała niewielka walizka. Mieszkanie wyglądało, jakby nikt nie mieszkał w nim od lat. Ściany były puste, a wszystkie meble okryte folią.- Pomógłby mi Pan zanieść bagaż do samochodu? - spytała staruszka.Zaniosłem walizkę do taksówki, potem wróciłem, żeby pomóc kobiecie. Wzięła mnie pod rękę i powoli poszliśmy w stronę auta.- Dziękuję. Jest Pan taki uprzejmy - powiedziała.- Nie ma za co - odparłem - po prostu staram się traktować swoich pasażerów w sposób, w jaki chciałbym, żeby inni traktowali moją mamę.- Jesteś dobrym chłopcem.Kiedy wsiedliśmy do taksówki, podała mi adres, a potem zapytała:- Czy moglibyśmy pojechać przez śródmieście?- To nie będzie najkrótsza droga...- Wiem, ale nie spieszy mi się. Jadę do hospicjum.Spojrzałem w lusterko, w jej oczach lśniły łzy.- Nie mam już żadnej rodziny - mówiła dalej łagodnym głosem - Lekarze mówią, że nie zostało mi wiele czasu.Sięgnąłem cicho do taksometru i wyłączyłem go.- Którędy mam jechać? - spytałem.Przez następne dwie godziny krążyliśmy po mieście. Pokazała mi sklepik, w którym kiedyś pracowała. Przejechaliśmy przez osiedle, na którym mieszkali z mężem jako nowożeńcy. Zatrzymaliśmy się przed fabryką mebli, gdzie kiedyś była sala balowa, w której tańczyła za młodu. Czasem prosiła, żebym zwalniał przy konkretnych budynkach i wpatrywała się w ciemność, nic nie mówiąc.- Jestem zmęczona. Jedźmy już - powiedziała nagle, gdy zza horyzontu wyszły pierwsze promienie słońca.W ciszy dojechaliśmy pod wskazany adres. Gdy tylko wysiedliśmy, pojawiło się dwóch sanitariuszy. Gdy wyjąłem z bagażnika niewielką walizkę, kobieta już siedziała na wózku inwalidzkim.- Ile jestem Panu winna? - spytała, sięgając do torebki.- Nic - odpowiedziałem.- Musi Pan z czegoś żyć.- Będę miał innych pasażerów - odpowiedziałem.Pochyliłem się i objąłem ją. Uścisnęła mnie mocno.- Dał Pan starej kobiecie chwilę radości. Dziękuję.Ostatni raz uścisnąłem jej rękę i odjechałem. Przez resztę dnia nie wziąłem już ani jednego pasażera. Jeździłem bez celu, zatopiony w myślach. Co by się stało, gdyby ta kobieta trafiła na niecierpliwego kierowcę, który chciałby jak najszybciej skończyć zmianę? Co, gdybym odmówił pojechania jej trasą albo zatrąbił tylko raz i odjechał?Kiedy teraz to wspominam, myślę, że nie zrobiłem w życiu niczego ważniejszego. Uczymy się myśleć, że nasze życie toczy się wokół ważnych wydarzeń. Ale ważne wydarzenia często zaskakują nas pod przykryciem przeżyć, które uważamy za małe i nieznaczące. Ludzie mogą nie pamiętać dokładnie, co zrobiliście albo powiedzieliście, ale będą pamiętać, jak się dzięki Wam poczuli."

Komentarze Ukryj komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte.
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…