Lepiej bym tego nie podsumował – Anna Magdalena ❤ @IIAnnaMagdalena Obserwuj Nic mnie tak nie wkurwia jak myśl, że PiSowskie złodzieiska rżnęły nas na miliardy i nawet jak pójdą do pierdla, tych miliardów nie będziemy w stanie odzyskać. Ustawili swoje dzieci i wnuki do końca życia, a nasze do końca życia będą ich spłacać. 1 30% imbecyli się z tego cieszy. 13:49 • 12 kwi 24.51,9K Wyświetlenia Lepiej bym tego nie podsumował
W Tennessee wprowadzono prawo, według którego pijani kierowcy, którzy spowodowali śmiertelny wypadek muszą utrzymywać dzieci ofiary Poparlibyście takie rozwiązanie w Polsce? – W Tennessee wprowadzono prawo, według którego pijani kierowcy, którzy spowodowali śmiertel…
To śmieszne, jak ktoś może być zapalonym wierzącym tylko w niedzielę, a przez resztę tygodnia nienawistnym prostakiem – To śmieszne, jak ktoś może być zapalonym wierzącym tylko w niedzielę, a przez resztę tygod…
Została porzucona za śmietnikiem w mojej pracy. Znalazłem ją dziś rano, zapłakaną i związaną. Mój szef zawiózł mnie do sklepu po karmę dla szczeniąt, nakarmiliśmy ją, napoiliśmy i trafiła pod moją opiekę Poznaj Xenę – Została porzucona za śmietnikiem w mojej pracy. Znalazłem ją dziś rano, zapłakaną i związa…
Jest zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa Przestępstwa, gdyż wartość ukradzionego wieńca przez Jarosława Kaczyńskiego była większa niż 800 zł – Jest zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa Przestępstwa, gdyż wartość ukradzionego wień…
Szacunek dla takiej teściowej – Kiedy mój chłopak (obecnie mąż) przedstawił mnie swoim rodzicom, moja przyszła teściowa zapytała mnie, czy mam jakieś alergie pokarmowe, czy są potrawy i dania, których nie mogę i nie chcę jeść (dostaję wysypki po cytrusach i po prostu nienawidzę białych ryb.) Zapisywała wszystko, co usłyszała, w puchatym zeszycie. Widząc moje pytające spojrzenie, wyjaśniła, że ma męża, 4 synów, 3 synowe, 6 wnuków w wieku od roku do 10 lat i wszyscy albo czegoś nie jedzą, albo są uczuleni. Każdy ma inny zestaw, którego nie chce/ nie może jeść, więc zapisuje wszystko, żeby podczas przygotowywania świątecznego menu o niczym nie zapomnieć i żeby każdy mógł zjeść co najmniej dwa posiłki bez rzeczy, których nie je. Kilka miesięcy później, gdy już byłam zaręczona z moim obecnym mężem, zostaliśmy zaproszeni na rocznicę ślubu moich teściów. Stół pękał w szwach: kilka rodzajów dań na ciepło, sałatki, mnóstwo przystawek. Ale to co zaskoczyło mnie najbardziej to małe stojaczki obok każdego dania z etykietami ze składem. Nawet jeśli coś było zrobione z dwóch składników! Okazało się, że moja teściowa ma nawet specjalną mini drukarkę, która drukuje takie etykiety. Od razu przypomniałam sobie, jak moja mama i babcia próbowały wcisnąć we mnie znienawidzoną białą rybę - rozdrobnioną w sałatkach i kanapkach... Moja mama przygotowała kiedyś na Sylwestra stół pełen ryb, a ja przywitałam 2015 rok z plasterkami jabłka. Nikt mi nie wierzył (w sumie do tej pory nie wierzą), że mi od nich niedobrze. I nagle spotykam się z wrażliwym i pełnym szacunku podejściem do preferencji żywieniowych innych ludzi. Prawie się tam przy wszystkich rozpłakałam. Moja teściowa zawsze powtarza, że należy szanować preferencje i przyzwyczajenia ludzi, bo każdy jest inny. Szacunek dla takiej teściowej
Czasami ludzie po prostu potrzebują kogoś, kto da im szansę! – 12 lat temu prowadziłem rozmowę kwalifikacyjną z pracownikiem działu pomocy technicznej pierwszego poziomu. Facet spóźnił się kilka minut, nic wielkiego. Miał prawie wszystkie certyfikaty pod słońcem i przyniósł dowód. Był niesamowicie inteligentny. Ale nie miał samochodu i jeździł autobusem, jednak praca wymagała posiadania samochodu, ponieważ mieliśmy wiele lokalizacji. Po rozmowie kwalifikacyjnej rozmawiałem z szefową, która nie chciała go zatrudnić, ale ostatecznie decyzja należała do mnie. Przemyślałem to i zatrudniłem faceta, najlepszego pracownika, jakiego kiedykolwiek miałem. Odbierałem go i odwoziłem i pozwalałem mu korzystać z mojego samochodu, aby jeździł poza firmę przez około miesiąc, a potem kupił tani samochód. Miał 20 lat, był biedny i potrzebował kogoś, kto da mu szansę, więc to zrobiłem. Teraz jest świetnym technikiem trzeciego poziomu, ma własny dom i jest żonaty 12 lat temu prowadziłem rozmowę kwalifikacyjną z pracownikiem działu pomocy technicznej pierwszego poziomu. Facet spóźnił się kilka minut, nic wielkiego. Miał prawie wszystkie certyfikaty pod słońcem i przyniósł dowód. Był niesamowicie inteligentny. Ale nie miał samochodu i jeździł autobusem, jednak praca wymagała posiadania samochodu, ponieważ mieliśmy wiele lokalizacji. Po rozmowie kwalifikacyjnej rozmawiałam z szefową, która nie chciała go zatrudnić, ale ostatecznie decyzja należała do mnie. Przemyślałem to i zatrudniłem faceta, najlepszego pracownika, jakiego kiedykolwiek miałem. Odbierałem go i odwoziłem i pozwalałem mu korzystać z mojego samochodu, aby jeździł poza firmę przez około miesiąc, a potem kupił tani samochód. Miał 20 lat, był biedny i potrzebował kogoś, kto da mu szansę, więc to zrobiłem. Teraz jest świetnym technikiem trzeciego poziomu, ma własny dom i jest żonaty Czasami ludzie po prostu potrzebują kogoś, kto da im szansę! 12 lat temu prowadziłem rozmo…
Ten nauczyciel troszczy się o to, by jego uczeń, który jest niepełnosprawny, cieszył się przerwą jak wszyscy inni Co za fantastyczny człowiek! – This teacher makes sure his student, who has a disability, enjoys break time like everyone else Ten nauczyciel troszczy się o to, by jego uczeń, który jest niepełnosprawny, cieszył się p…
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Niepowtarzalne portrety ludzi z różnych kultur na całym świecie (20 obrazków)

Stary człowiek z plemienia Rabari, Radżastan, Indie, 2010

Legendarny fotoreporter Steve Mack Curry stworzył retrospektywną wystawę we Włoszech, która nazywa się "Steve Mack Curry: Oltre Lo sguardo", która obejmuje 150 zdjęć wykonanych w ciągu 30 lat jego kariery. Zdjęcia przedstawiają ludzi z różnych kultur całego świata, podkreślając niezrównaną zdolność do uchwycenia ludzkiej duszy przez obiektyw.

Portret chłopca Suri plemienia Omo Valley, Etiopia, 2013

"Dla mnie portret, jest jak link, który w jakiś sposób łączy Cię z ludźmi, wizualnie i emocjonalnie", mówi Mack Curry. "Uważam, że historię człowieka często widać ja jego twarzy. To jest magiczne, lecz trudne do opisania. Zrozumiesz, gdy zobaczysz".

Gra cieni, Preah Khan, Angkor, Kambodża, 1999

Wystawa odbywa się w przepięknej Villa Reale di Monza we Włoszech, trwać będzie do 6 kwietnia 2015 roku, więc jeśli macie ochotę na więcej, nadal możecie się tam wybrać.

Dzieci plemienia Karo patrząc przez okna, Etiopia, 2013

Pracownicy obsługujący parową lokomotywę, Indie, 1983

Mumbai, Indie

Sana, Jemen

Komentarze Ukryj komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte.
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…