Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 44 takie demotywatory

Wersja wielkomiejska:- Polecam wam ten przepis na Guacamole, ostatniojak byliśmy w Cordobie.. - a Chanelka zaczipowanamimo, że niewychodząca.- Moja babcia też przedwczoraj full wegan była. Oni to nazywają Wielki Post –
Źródło: https://twitter.com/marian_baczal/status/1773…
– NEVYMarzena Placek (30 1.)myślała, że skasowała Internet
Masz babo placek... – Figa z makiem34,00/kg=
Źródło: zdjęcie własne
- Masz rację babciu, dziękuję – -Babciu możemy kupić slodycze?-Przecież mamy słodycze w domuSłodycze w domu:-Masz rację babciu, dziękuję
To może trzeba z nią więcej ma różne tematy rozmawiać – DARMOWA POMOC PRAWNAAnonimowy uczestnik. 1 godz..XMoja corka byla w cukierni, na ladzie stal taki placek tort, byl on od razu poczesciowany, corkamyslala ze to do testowania probki, tak jak cukierki w wazie nieraz dajom, i wziela jeden trojkacik izjadla, okazalo sie ze to tort na okolicznosc, stal na ladzie bo kobieta nosila swe zamowienie doauta, i teraz chca bym zaplacila za tort caly, ja moge ewetualnie za jeden kawalek zaplacic co zjadlaa kobieta sie nie zgadza mowi ze za calosc mam oddac pieniadze bo inne corka dotkla i ona niebedzie paluchow jesc, to tylko dziecko, co robic, nie pisalo nigdzie ze to nie tasting menu4150 komentarzy
Moja babcia zawsze gotowała smaczne jedzenie. Ale pewnego dnia postawiła przed moim dziadkiem przypalony placek – Nie tylko trochę przypalony, ale czarny jak węgiel.Czekałem, co powie mój dziadek.Ale on po prostu zjadł ciasto i zapytał, jak mi minął dzień.Potem usłyszałem, jak moja babcia przeprasza go za ciasto.Nigdy nie zapomnę jego odpowiedzi."Kochanie, lubię twoje ciasto".Później zapytałam go, czy powiedział prawdę.Położył mi rękę na ramieniu i powiedział: "Twoja babcia miała ciężki dzień"."Była zmęczona"."Przypalone ciasto nie zrobiło mi krzywdy, ale ostre słowo mogło ją zranić".Wszyscy popełniamy błędy.Nie powinniśmy skupiać się na błędach, ale wspierać tych, których kochamy LAR
–
0:07
Smak nie jest ważny –
–
0:17
Moja mama zawsze wspaniale gotowała – Ale raz wieczorem postawiła przed tatą talerz z przypalonym plackiem, czarnym jak węgiel. Czekałem aż tata coś na to powie, ale on po prostu zjadł i zapytał mnie jak mi minął dzień. Potem podsłuchałem jak mama przepraszała go za spalone żarło i nigdy nie zapomnę co on jej odpowiedział: kochana, placek bardzo mi przypasował. Potem z nim o tym rozmawiałem, położył mi rękę na ramieniu i rzekł: Po twojej mamie było widać, że miała wybitnie ciężki dzień i była bardzo zmęczona. Ten przypalony placek mi nie zaszkodził. Ostre słowa mogłyby ją zranić. Wszyscy jesteśmy ludźmi i zdarzają nam się błędy. I nie powinno się ich wytłuszczać, a zamiast tego wesprzeć tych, których kochasz. Oto tajemnica długiego i długiego i szczęśliwego związku Ale raz wieczorem postawiła przed tatę talerz z przypalonym plackiem, czarnym jak węgiel. Czekałem aż tata coś na to powie, ale on po prostu zjadł i zapytał mnie jak mi minął dzień. Potem podsłuchałem jak mama przepraszała go za spalone żarło i nogdy nie zapomnę co on jej odpowiedział: kochana, placek bardzo mi przypasował. Potem z nim o tym rozmawiałem, położył mi rękę na ramieniu i rzekł: Po twoje mamie było widać że miała wybitnie ciężki dzień i była bardzo zmęczona. Ten przypalony placek mi nie zaszkodził. W ostre słowa mogłyby ją zranić Wszyscy jesteśmy ludźmi i zdarzają nam się błędy. I nie powinno się ich wytłuszczać, a zamiast tego wesprzeć tych, których kochasz. Oto tajemnica długiego i długiego i szczęśliwego związku

To były czasy!

Pokaż cały obrazek…
To były czasy! – My, urodzeni w latach 50-60-70-80 tych, wszyscy byliśmy wychowywani przez rodziców patologicznych.Na szczęście nasi starzy nie wiedzieli, że są patologicznymi rodzicami. My nie wiedzieliśmy, że jesteśmy patologicznymi dziećmi. W tej słodkiej niewiedzy przyszło nam spędzić nasz wiek dziecięcy. Wszyscy należeliśmy do bandy osiedlowej i mogliśmy bawić się na licznych budowach. Gdy w stopę wbił się gwóźdź, matka go wyciągnęła i odkażała ranę fioletem. Następnego dnia znowu szliśmy się bawić na budowę. Matka nie drżała ze strachu, że się pozabijamy. Nie chodziliśmy do prywatnego przedszkola. Rodzice nie martwili się, że będziemy opóźnieni w rozwoju. Uznawali, że wystarczy, jeśli zaczniemy się uczyć od zerówki.Nikt nie latał za nami z czapką, szalikiem i nie sprawdzał czy się spociliśmy. Z chorobami sezonowymi walczyła babcia. Do walki z grypą służył czosnek, miód, spirytus i pierzyna. Dzięki temu nie stwierdzano u nas zapalenia płuc czy anginy. Zresztą lekarz u nas nie bywał, zatem nie miał szans nic stwierdzić. Stwierdzała zawsze babcia. Dodam, że nikt nie wsadził babci do wariatkowa za smarowanie dzieci spirytusem. Do lasu szliśmy, gdy mieliśmy na to ochotę. Jedliśmy jagody, na które wcześniej nasikały lisy i sarny. Mama nie bała się ze zje nas wilk, zarazimy się wścieklizną albo zginiemy. Skoro zaś tam doszliśmy, to i wrócimy.Latem jeździliśmy rowerami nad rzekę, nie pilnowali nas dorośli. Nikt nie utonął.Zimą któryś ojciec urządzał nam kulig starym fiatem, zawsze przyspieszał na zakrętach. Czasami sanki zahaczyły o drzewo lub płot. Wtedy spadaliśmy. Nikt nie płakał, chociaż wszyscy trochę się baliśmy. Dorośli nie wiedzieli, do czego służą kaski i ochraniacze. Siniaki i zadrapania były normalnym zjawiskiem. Szkolny pedagog nie wysyłał nas z tego powodu do psychologa rodzinnego.W sobotę wieczorem zostawaliśmy sami w domu, rodzice szli do kina. Nie potrzebowano opiekunki. Po całym dniu spędzonym na dworze i tak szliśmy grzecznie spać. Pies łaził z nami – bez smyczy i kagańca. Srał gdzie chciał, nikt nie zwracał nam uwagi. Raz uwiązaliśmy psa na sznurku i poszliśmy z nim na spacer, udając szanowne państwo z pudelkiem. Ojciec powiązał nas później na sznurkach i też wyprowadził na spacer. Zwróciliśmy wolność psu, na zawsze. Mogliśmy dotykać inne zwierzęta. Nikt nie wiedział, co to są choroby odzwierzęce.Sikaliśmy na dworze. Zimą trzeba było sikać tyłem do wiatru, żeby się nie obsikać lub „tam” nie zaziębić. Każdy dzieciak to wiedział. Oczywiście nikt nie mył po tej czynności rąk. Stara sąsiadka, którą nazywaliśmy wiedźmą, goniła nas z laską. Ciągle chodziła na nas skarżyć. Rodzice nadal kazali się jej kłaniać, mówić Dzień Dobry i nosić za nią zakupy. Wszystkim starym wiedźmom musieliśmy mówić Dzień Dobry. A każdy dorosły miał prawo na nas to Dzień Dobry wymusić. Dziadek pozwalał nam zaciągnąć się swoją fajką. Potem się głośno śmiał, gdy powykrzywiały się nam gęby.Skakaliśmy z balkonu na odległość. Musieliśmy znać tabliczkę mnożenia, pisać bezbłędnie. Nikt nie znał pojęcia dysleksji, dysgrafii, dyskalkulii i kto wie jakiej tam jeszcze dys… Nikt nas nie odprowadzał do szkoły. Każdy wiedział, że należy iść lewą stroną ulicy i nie wpaść pod samochód, bo będzie łomot.Gotowaliśmy sobie obiady z deszczówki, piasku, trawy i sarnich bobków. Czasami próbowaliśmy to jeść. Jedliśmy też koks, szare mydło, Akron z apteki, gumy Donaldy, chleb masłem i solą, chleb ze śmietaną i cukrem, oranżadę do rozpuszczania oczywiście bez rozpuszczania, kredę, trawę, dziki rabarbar, mlecze, mszyce, gotowany bob, smażone kanie z lasu i pieczarki z łąki, podpłomyki, kartofle z parnika, surowe jajka, plastry słoniny, kwasiory/szczaw, kogel-mogel, lizaliśmy kwiatki od środka. Jak kogoś użarła przy tym pszczoła to pił 2 szklanki mleka i przykładał sobie zimną patelnię.Ojciec za pomocą gwoździa pokazał, co to jest prąd w gniazdku. To nam wystarczyło na całe życie. Czasami mogliśmy jeździć w bagażniku starego fiata, zwłaszcza gdy byliśmy zbyt umorusani, by siedzieć wewnątrz. Jak się ktoś skaleczył, to ranę polizał i przykładał liść babki. Jedliśmy niemyte owoce prosto z drzewa i piliśmy wodę ze strugi, ciepłe mleko prosto od krowy, kranówkę, czasami syropy na alkoholu za śmietnikiem żeby mama nie widziała, lizaliśmy zaparowane szyby w autobusie. Nikt się nie brzydził, nikt się nie rozchorował, nikt nie umarł. Żarliśmy placek drożdżowy babci do nieprzytomności. Nikt nam nie liczył kalorii.Nikt nam nie mówił, że jesteśmy ślicznymi aniołkami. Dorośli wiedzieli, że dla nas, to wstyd. Nikt się nie bawił z opiekunką.Od zabawy mieliśmy siebie nawzajem. Bawiliśmy się w klasy, podchody, chowanego, w dwa ognie, graliśmy w wojnę, w noża (oj krew się lała ), skakaliśmy z balkonu na kupę piachu, graliśmy w nogę, dziewczyny skakały w gumę, chłopaki też jak nikt nie widział. Oparzenia po opalaniu smarowaliśmy kefirem. Jak się głęboko skaleczyło to mama odkażała jodyną albo wodą utlenioną, szorowała ranę szczoteczką do zębów i przyklejała plaster. I tyle. Nikt nie umarł.W wannie kąpało się całe rodzeństwo na raz, później tata w tej samej wodzie. Też nikt nie umarł. Podręczniki szanowaliśmy i wpisywaliśmy na ostatniej stronie imię, nazwisko i rocznik. Im starsza książka tym lepiej. Jedyny czas przed telewizorem to dobranocka. Mieliśmy tylko kilka zasad do zapamiętania. Wszyscy takie same. Poza nimi, wolność była naszą własnością.Nasze mamy rodziły nasze rodzeństwo normalnie, a po powrocie ze szpitala nie przeżywały szoku poporodowego – codzienne obowiązki im na to nie pozwalały. Wszyscy przeżyliśmy, nikt nie trafił do więzienia. Nie wszyscy skończyli studia, ale każdy z nas zdobył zawód. Niektórzy pozakładali rodziny i wychowują swoje dzieci według zaleceń psychologów. Nie odważyli się zostać patologicznymi rodzicami.Dziś jesteśmy o wiele bardziej ucywilizowani. My, dzieci z naszego podwórka, kochamy rodziców za to, że wtedy jeszcze nie wiedzieli jak nas należy „dobrze” wychować. To dzięki nim spędziliśmy dzieciństwo bez ADHD, bakterii, psychologów, znudzonych opiekunek, żłobków, zamkniętych placów zabaw.A nam się wydawało, że wszystkiego nam zabraniają!
„Już dawno chciałam napisać post na cześć wspaniałej Flo Osborne. Flo ma 89 lat i mieszka w ośrodku dla osób starszych w Dovercourt. W swojej małej kuchni Flo kilkakrotnie upiekła 20 wspaniałych owocowych i mięsnych placków (w sumie upiekła ich ponad 100) Dostarczyliśmy je do potrzebujących i starszych osób za pośrednictwem naszych jadłodajni. – Każdy placek został zrobiony od podstaw. Flo zagniotła ciasto, przygotowała owoce, a następnie upiekła w swym małym piekarniku. Uważam, że jest to niezwykły akt dobroci. Udowodniła, że nie liczy się wiek i nie jest on dla niej żadnym ograniczeniem, by móc być aktywną.Moja frustracja polega na tym, że mimo wszelkich starań nie mogę nakłonić lokalnej prasy, radia ani telewizji do napisania o niesamowitej pracy, jaką ta wspaniała kobieta wykonała dla swojej społeczności. Oczywistym jest, że Facebook ma zdecydowanie więcej odbiorców niż wspomniane wcześniej media. Zatem uczyńmy więc niesamowitą Flo bohaterką mediów społecznościowych”

Kruche ciasta też mogą wyglądać obłędnie (20 obrazków)

Kruche ciasta też mogą wyglądać obłędnie – Oto jak prezentują się przed i po upieczeniu
Źródło: https://www.instagram.com/batterednbaked/
Wszystko możliwe – Chodzą słuchy, że w związkuz szykowaną przez rząd #PiSrepolonizacją zakazane będzie :- Ruskie Pierogi- Barszcz Ukraiński- Placek po Węgiersku*- Miłość po Francusku........ ^
Kto powiedział, że nie można smacznie i za normalne pieniądze zjeść nad polskim morzem? – frytki heineken placek po myśliwsku schabowy surówka z ogórka Władysławowo
Źródło: Własne
Jak żona mówi, że jej placek wyszedł rewelacyjnie, nie warto się kłócić –
12 listopada 1962 premierę miał film "O dwóch takich, co ukradli księżyc" – Jest to młodzieżowa opowieść o bliźniakach Jacku i Placku, leniwych i żarłocznych nierobach, którzy jako sposób na dostanie życie obmyślili sobie uwłaszczenie na tym, co nie jest ich
Takie ronda teraz buduje się w Polsce - "gumowy placek" za 30 000 zł – Urzędniczy ambaras, żeby wydać jak najwięcej na raz!
Tak to się kończy, kiedy próbujesz oszczędzić na fryzjerze –
0:18
Jeżeli myślisz, że miałeś zły dzień, to pomyśl jak musi się czuć placek ziemniaczany posypany cukrem –