Największe lęki towarzyszące ludzkości od niepamiętnych czasów (11 obrazków)

„Mam 5 stóp wzrostu. Kiedy czekam na metro, stoję zawsze przynajmniej 6 stóp od krawędzi peronu. W ten sposób, kiedy ktoś będzie próbował mnie zabić, upadnę wystarczająco blisko.”

„Boję się ciemności, ale nie potrafię spać przy zapalonym świetle, więc zostawiam włączoną lampę na korytarzu i obserwuję szczelinę pod drzwiami. W ten sposób będę wiedział, kiedy pojawi się morderca, krwiożerczy kot albo tysiące pająków, lub coś naprawdę dużego, czy też mała dziewczynka z czarnymi oczami, unosząca się 3 stopy nad ziemią.”

„Mój tata jest nieuleczalnie chory. Mama, siostra i ja pracujemy całymi dniami. Codziennie, kiedy idę do domu z dworca, boję się, że mogę nie zastać go żywego.”

„Moja babcia zwykła mawiać: pewnego dnia obudzisz się stara.”

„Jeśli zasnę z ręką zwisającą z łóżka, to, co się pod nim chowa, złapie mnie za nią, kiedy będę spał.”

„Odkąd zmarł mój tata, martwię się, że nawiedza dom, w którym dorastałem, ale odkąd się wyprowadziliśmy, musi mieszkać z obcymi ludźmi.”

„W pokoju gościnnym nie działało światło. Na ścianie wisiał rysunek czyjejś twarzy. Prawie nie spałem. Następnego ranka uświadomiłem sobie, że obraz był w rzeczywistości oknem.”